تبادل لینک هوشمند 
لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.
ساعت را می سازیم.
به دستان خویش
و به شماره می نشنیم
تیک تاک هایش را.
بر جانمان فرو میریزند
هراس عبور لحظه ها را
وکوکشان می کنیم
باز هر دم.
برای شکنجه ی دوباره.
چرا ؟
در چشمان
هیچ حیوانی
ترس از
عبور زمان نیست.
چرا اسب نجیب است.
روباه مکار.
بز دانا.
چرا از دیو می ترسیم
در سایه های شب.
چرا انگشت
به چشم می کنیم
و می گوییم ……
آخ………….. آخ
ساعت را بشکن
هراست
خواهد ریخت.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: اجتماعیات
تاريخ : چهار شنبه 19 آذر 1399 | 14:31 | نویسنده : بیابانگرد |
هفت وادی شمس الدین عراقی عشق وطن نام و نشان من کوک شور ، ماهور جوم جومک بلگ خزون همچو طبیعت زخمه شوخی با رفیق شفیق جناب فخار قدرت غزل طفل درون سوغات گیلان چه کسی لایک می گیرد . سعدیا از حس ارتکاب همسرت مٌرد زار زار یاس و امید روز و شب حرکت و سکون گریه و خنده قصه و غصه سادگی و تجمل زاویه و تفاهم عشق و نفرت زندگی و مرگ حس خوبی است حضرت حاکی کلوزیوم ساعت را بشکن می جویمت تو تنها نیستی من ، آدمم تنهایی ممتد مسلخ عشق گرمای خورشید در سویدای دشت حتی درسکوت نه .... تو عاشق شده ای قلبت را ربوده ام و سپیده دم همیشه فریادم زبان احساسم شام تا شام تناور درخت عشق همیشه عاشق آغاز دو چشمت مطمئن باش که من می دانم سایت ماه اسکین طراح قالب وبلاگ رایگان با امکانات عالی
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
خبرنامه وب سایت:
آمار
وبلاگ:
